Zabiegowa forma radioterapii, dająca możliwość podania bardzo wysokich dawek promieniowania precyzyjnie w obrębie guza nowotworowego/ wybranej okolicy anatomicznej z jednoczesną maksymalną ochroną tkanek zdrowych. Stosowana jest samodzielnie lub jako forma „boostu”/ dopromienienia po przebytej radioterapii z pól zewnętrznych (EBRT). Najczęściej stosuje się ją w terapii nowotworów takich jak: rak gruczołu krokowego, nowotwory ginekologiczne oraz raki skóry.
